Sushi and drinks

Mijn vertrouwde gezicht..
Mijn trouwe lezers weten dan precies over wie ik het heb en helaas zie ik dat gezicht nog maar heel zelden aangezien ze niet meer op dezelfde school komt en ze nu ook vroeger op de BSO haar dochter kan halen.
Heel jammer, maar ik app (lees: stalk) haar regelmatig en dan gaat het meestal helemaal nergens over (melige shit hahaha) maar heel af en toe wil er nog wel eens iets normaals uit onze vingers komen 😛

Na de eerste keer dat we op een terras hebben gezeten, hebben we daarna niets meer afgesproken. Het was een beetje een drukke en roerige tijd van haar kant en haar hoofd stond er gewoon niet naar.
Geen probleem, die periodes zijn mij wel bekend en ik gaf haar direct aan dat ze mij absoluut geen verantwoording schuld was en ik haar gewoon bleef appen (ook al was het 90% bullshit) om dat lijntje toch te houden.
Ik was dan ook echt wel blij verrast dat we na een aantal berichtjes aan het begin van de week voor afgelopen vrijdag een afspraak gemaakt hadden sushi te gaan eten

Rond half 7 ben ik haar gaan ophalen en zijn we naar het sushi restaurant gegaan.
Na een korte uitleg van de serveerster, heb ik de kaart aan Steph gegeven en gezegd dat zij maar moest bestellen omdat zij hier vaker komt en weet wat lekker is 🙂
We zaten al snel in gesprek over van alles, de hoeveelheden eten wat we daarnaast voor onze neus kregen, was ook echt niet normaal en ik had al heel snel totaal geen besef meer van tijd. Ik heb ook geen enkel idee hoe laat we dat restaurant uit zijn gelopen en naar een café zijn gegaan, voor nog een drankje.
De korte weg van het restaurant naar het café was hilarisch (ik bespaar jullie de geluiden die geproduceerd werden 😂) en eenmaal in het café stonden er al snel een Herfstbokje en een Desperado voor onze neus! Cheers !

De gesprekken gingen gewoon door, de onderwerpen werden steeds serieuzer en ik werd geraakt door de openheid die ineens gegeven werd.
Tussen de diepgang door werd keihard geouwehoerd, melige opmerkingen geplaatst en ontzettend veel gelachen.
Ik moest rekening houden met wat ik dronk, want ik was Bob en dan zorg ik ook dat ik iedereen veilig thuis kan brengen, dus werd er voor mij wat meer thee en voor Steph wat meer Desperado’s besteld 😛

Dit was een avond die ik nodig had..
Ik heb moeite met woorden te beschrijven wat ik allemaal voelde die avond, maar ik ben geraakt.. heel diep. Het waren eerlijke en open gesprekken, zo puur dat mijn hart daadwerkelijk geraakt werd. Dat het puur was, maakte de muziek die op de achtergrond meespeelde wel duidelijk en hieruit konden we wel opmaken dat we dit beiden nodig hadden.

Tijd bestond even niet..
Totdat de barman ons een laatste drankje aanbood omdat de tent bijna ging sluiten.
“Huh? Hoe laat sluiten jullie dan ?” vroeg ik verbaasd.
“Half 3..”
Ik begon te lachen en zei: “Het is toch zeker nog geen half 3!”
“Nee klopt.. het is 2:20 uur”
Wauw.. Time certainly flies when you’re having fun !!

Nadat we vertrokken zijn hebben we nog even wat beelden die in de stad stonden vergezeld (die foto’s zijn onbetaalbaar 😂😂) en ik moest serieus een aantal keren stil blijven staan en mijn benen kruisen, omdat ik anders zo in mijn broek geplast had van het lachen.
Kwart voor 3 heb ik de dame netjes thuis afgezet, maar volgens mij hadden we tot in de vroege ochtend door kunnen praten en lachen!
Eenmaal thuis heb ik nog tot na 4 uur wakker gelegen, onder de indruk van alle verhalen die ik nog allemaal op mij in moest laten werken.
En met een bedankje naar boven heb ik mijn ogen gesloten en heb ik geprobeerd toch nog een paar uurtjes te slapen.

Een geweldige avond, eentje die ik niet snel zal vergeten..
Bedankt daarvoor..
Ik ben blij dat ik de kans heb gekregen je te mogen leren kennen.. en ik ben blij dat ik dat lijntje vastgehouden heb!

Some people come in your life, they give and take
and some people just come in your life…. and that’s all you need! ❤

XmelX