Week #6

oooh, wat had ik op maandag een zware dag!! De dag na de Superbowl (night) en poe, dat was een lange hoor. Ik was ka-pot! Misschien moet ik toch maar gaan toegeven dat ik op mijn 38e niet meer zo goed een hele nacht kan doortrekken.. of lag het gewoon aan de slechte wedstrijd die de nacht nog langer leek te maken !? Hoe mijn Superbowl-night was lees je in een andere blog (Superbowl 50!) maar dat het een slow-monday was, daar kwam ik niet onderuit.

Het was eveneens carnaval (en daar heb ik nou echt helemaal niks mee.. lees maar op mijn Carnaval´s blog) dus we hebben ons die dag maar gewoon lekker thuis gehouden. Kyra heeft gekookt, daarna nog wat spelletjes gedaan en eigenlijk wilde ik met mijn vriendin nog even er tussenuit knijpen zodat we wat konden kletsen. Maar ik was echt zo vreselijk moe, kreeg het niet voor elkaar om nog de deur uit te gaan terwijl ik echt behoefte had om even weg te gaan om te praten. Vermoeidheid had de overhand en aangezien ik dinsdag gewoon moest werken, ben ik om half 10 mijn bed in gekropen.

Mijn baas was deze week op vakantie dus ik zat even een weekje alleen op kantoor, heerlijk was dat ! Woensdagmiddag ben ik wel eerder naar huis gegaan omdat ik nog wat afspraken had staan met de kinderen en zij zijn die avond naar hun vader gegaan om daar ook wat dagen vakantie door te brengen. Donderdagavond nog gezellig met een andere vriendin naar de bioscoop gegaan (How to be single) waardoor ik dus wel redelijk laat in bed lag en vrijdag moest ik ook werken.. dat was even een tegenvaller want ik heb normaal altijd op vrijdag vrij en als je daar aan gewend bent, is dat echt niet tof! Maar ik heb de meeste geweldige baas en hij belde mij dan ook op om te zeggen dat ik om half 1 maar naar huis moest gaan omdat het toch niet druk was. Happy moment 🙂  Ik ben meteen boodschappen gaan doen en de rest van de middag aan mijzelf besteed. ´s avonds werd ik vergezeld door mijn buurvrouw en weer een andere vriendin en die avonden zijn altijd een feestje hahahaha. Het was dus echt gezellig waardoor ik wederom laat in mijn warme bedje lag, maar ik had gelukkig het vooruitzicht dat ik kon uitslapen.

Zaterdag samen met mijn buurvrouw gaan winkelen en daarna ben ik naar de voetbalwedstrijd van Kyra gaan kijken, die een paar nare smakken maakte tijdens de wedstrijd, waardoor ze nu een dikke bil, een dikke knie en een dikke wang heeft! De rest van de namiddag wederom aan mijzelf besteed en ik zat al klaar in mijn onesie om de avond met mijn buurvrouw door te brengen toen ik ineens wat appjes kreeg van mijn vriendin die vrijdag bij mij aan het bier zat. Change of plans! Ik heb mij aangekleed en ben naar haar gereden om daar gezellig op de thee te gaan.. en gezellig was het absoluut 🙂 Rond kwart voor één vond ik het wel welletjes en ben ik naar huis gegaan en dus alwéér laat in bed lag, maar ik had het er graag voor over.

Zondag.. valentijnsdag.. die dag begon vreselijk met een bericht van mijn moeder die mij het trieste nieuws meedeelde dat mijn neefje was overleden. Theo, 29 jaar … hij zou in april 30 zijn geworden. Hij leed aan de ziekte van Duchenne, wat een vreselijke ziekte is die nog geen genezing kent. Dat liet hem niet klein krijgen, want wat hij wilde doen, deed hij en hij bleek de meest sterke jongen te zijn die je je kunt voorstellen. De levensverwachting van deze ziekte ligt rond de 20 jaar, als je geluk hebt.. Hij heeft toch mooi laten zien dat je er veel meer uit kunt halen dan mensen denken! Het was een dagelijkse strijd geworden voor hem.. ik heb nooit zoveel contact gehad met hem, maar ik heb altijd enorm veel respect gehad voor hem. Hij zal vreselijk gemist worden en ik heb de hele dag een kaarsje laten branden ter nagedachtenis.. Mijn gedachten gingen uit naar zijn ouders, zijn broer en zussen, naar de mensen die hem dagelijks hebben meegemaakt en nu dit vreselijke verlies moeten verwerken…

Rust zacht Theo.. je zult nooit vergeten worden.

04.04.1986 – 14.02.2016

XmelX